Już po raz siódmy bezdomni przebywający pod opieką warszawskiego klasztoru Braci Mniejszych Kapucynów wyruszą na Jasną Górę. Jednak w tym roku będzie to pielgrzymka niezwykła, ponieważ ich współtowarzyszami będą osoby niepełnosprawne. Po raz pierwszy, 5 sierpnia, bezdomni dołączą do XXIII Pieszej Pielgrzymki Niepełnosprawnych na Jasną Górę. Do 3 sierpnia organizowana jest zbiórka darów niezbędnych ubogim pątnikom.

W drogę do Częstochowy wyruszy około 25 bezdomnych. W piątek rozpocznie się kilkudniowy cykl rekolekcyjny, który ma ich przygotować do podjęcia pielgrzymiego trudu. „Z wielką chęcią pomogę niepełnosprawnym w naszej wspólnej pielgrzymce do Pani Jasnogórskiej. Dla mnie to nowe doświadczenie, większa odpowiedzialność i okazja do bliższego poznania nowych ludzi” – mówi bezdomny Andrzej, który 6 raz pójdzie na pielgrzymkę.

Tymczasem trwa zbiórka darów przeznaczonych dla pielgrzymów. Bardzo często osoby bezdomne mają tyle, ile mogą na siebie założyć – mówi KAI Agnieszka Niepiekło, koordynator projektów Fundacji Kapucyńskiej. Do 3 sierpnia na furtę Klasztoru Kapucynów można przynosić ręczniki, podkoszulki, skarpety oraz ubrania. Podczas pielgrzymki, bezdomni będą potrzebować również kurtek przeciwdeszczowych, plecaków, śpiworów oraz butów.

Dotychczasowe efekty są bardzo dobre, podkreśla Niepiekło, dodając, że do klasztoru kapucynów ludzie przynoszą całe plecaki pielgrzymiego wyposażenia. „Czasami są to np. dwie pary nowych skarpetek, więc widać, że pomóc chce każdy, także osoby niezamożne, byleby tylko coś ofiarować pielgrzymom” – mówi wolontariuszka Fundacji. Dodaje, że obecnie najbardziej potrzebne są buty – mogą być także lekko używane – oraz śpiwory.

Darczyńcy zostawiają pątnikom swoje prośby o modlitwy dotyczące konkretnych, czasami bardzo trudnych sytuacjach życiowych. – Bezdomni odwdzięczą się swoim darczyńcom. Zaniosą na Jasną Górę modlitwy oraz intencje, dołączone do darów – zapewnia.

Wolontariuszka zwraca uwagę, że pielgrzymka jest dla bezdomnych istotnym czasem na zyskanie siły do podniesienia się oraz wzmocnienia. – Poprzez pielgrzymkę i opiekę nad niepełnosprawnymi, bezdomni będą mogli wzmocnić się w poczuciu odpowiedzialności za drugiego człowieka, a także przekroczą granicę swojego egoizmu. Możliwe, że te osoby zmotywują się na tyle, że podejmą konkretną pracę w wyjściu z bezdomności – dodaje.

Niepiekło zaznacza, że wśród pątników są tylko osoby, które wcześniej zdążyli poznać. – Są to bezdomni, którzy przychodzą na spotkania wspólnoty czy grup aktywizacji zawodowej. Nie bierzemy osób, które widzimy pierwszy raz – zaznacza. Tak długa trasa wymaga ogromnego wysiłku, a często bezdomni cierpią na choroby, o których nawet nie wiedzą.

Tegoroczna pielgrzymka będzie już siódmą wyprawą osób bezdomnych na Jasną Górę. – Marsz do Częstochowy daje im podbudowanie duchowe oraz psychiczne. To z kolei, przekłada się na siły do wyjścia z bezdomności. Co roku średnio 20-30 proc. osób, które wzięły udział w pielgrzymce zgłasza się do projektu „Anioł w Warszawie” – tłumaczy Agnieszka Niepiekło.

Projekt ten jest konkretną realizacją planu wyjścia z bezdomności. Osobie zmotywowanej towarzyszy w tym zadaniu opiekun, psycholog oraz wiele innych osób.

Dla pracowników Fundacji Kapucyńskiej ważne jest, że osoby bezdomne będą szły w grupie innych. To pozwoli na integrację ze społeczeństwem. – Z drugiej strony, osoby niepełnosprawne będą miały okazję zmienić myślenie o bezdomnych. Zostaną złamane stereotypy, a pielgrzymka pokaże, że bezdomni chcą również dawać, a nie tylko brać – zaznacza Agnieszka Niepiekło.

Fundacja Kapucyńska im. bł. Aniceta Koplińskiego powstała w 2010 roku z inicjatywy Braci Mniejszych Kapucynów z Warszawy oraz ludzi świeckich. Fundatorem Fundacji jest Radosław Pazura.

Fundacja wspiera działalność Braci Mniejszych Kapucynów skierowaną do ludzi potrzebujących. Bracia od 20 lat prowadzą przyklasztorną jadłodajnię dla ubogich i bezdomnych w Warszawie, przy ulicy Miodowej 13. Z jadłodajni korzysta codziennie około 200 osób, które otrzymują strawę nie tylko dla ciała, ale i duszy.

W środowisku jadłodajni istnieje również duszpasterstwo bezdomnych oraz organizowane są rekolekcje i spotkania formacyjne. Realizacja działań możliwa jest dzięki wsparciu blisko 100 wolontariuszy oraz pomocy wielu ludzi dobrej woli.

Wszystkie przedsięwzięcia prowadzone przez Fundację mają na celu pomoc ludziom ubogim i bezdomnym. Stałym elementem działań jest projekt „Anioł w Warszawie” – asystent osoby bezdomnej, spotkania wspólnoty duszpasterskiej ludzi bezdomnych „Schody do nieba” oraz cotygodniowe „Bezdomnych spotkania z kulturą”, na które zapraszani są znani ludzie ze świata mediów.

W 2010 roku „Fundacja Kapucyńska im. bł. Aniceta Koplińskiego” podpisała „Deklarację partnerstwa na rzecz wychodzenia z bezdomności”.

Już po raz siódmy bezdomni przebywający pod opieką warszawskiego klasztoru Braci Mniejszych Kapucynów wyruszą na Jasną Górę. Jednak w tym roku będzie to pielgrzymka niezwykła, ponieważ ich współtowarzyszami będą osoby niepełnosprawne. Po raz pierwszy, 5 sierpnia, bezdomni dołączą do XXIII Pieszej Pielgrzymki Niepełnosprawnych na Jasną Górę.

– Czas pielgrzymki jest dla bezdomnych istotnym czasem na zyskanie siły do podniesienia się oraz wzmocnienia – tłumaczy Agnieszka Niepiekło, koordynator projektów Fundacji Kapucyńskiej. – Natomiast dla nas, opiekunów, dochodzi jeszcze jeden aspekt istotny w pracy wychowawczej. Poprzez pielgrzymkę i opiekę nad niepełnosprawnymi, bezdomni będą mogli wzmocnić się w poczuciu odpowiedzialności za drugiego człowieka, a także przekroczą granicę swojego egoizmu. Możliwe, że te osoby zmotywują się na tyle, że podejmą konkretną pracę w wyjściu z bezdomności – dodaje.

Agnieszka Niepiekło zaznacza, że wśród pątników są tylko osoby, które wcześniej zdążyli poznać. – Są to bezdomni, którzy przychodzą na spotkania wspólnoty czy grup aktywizacji zawodowej. Nie bierzemy osób, które widzimy pierwszy raz – zaznacza. Tak długa trasa wymaga ogromnego wysiłku, a często bezdomni cierpią na choroby, o których nawet nie wiedzą.

Jak co roku Fundacja zwraca się z prośbą o pomoc w kompletowaniu ekwipunku. – Bardzo często osoby bezdomne mają tyle, ile mogą na siebie założyć – mówi Agnieszka Niepiekło. Od 24 lipca do 3 sierpnia na furtę Klasztoru Kapucynów można przynosić ręczniki, podkoszulki, skarpety oraz ubrania. Podczas pielgrzymki, bezdomni będą potrzebować również kurtek przeciwdeszczowych, plecaków, śpiworów oraz butów.

– Bezdomni odwdzięczą się swoim darczyńcom. Zaniosą na Jasną Górę modlitwy oraz intencje, dołączone do darów – zapewnia.

Tegoroczna pielgrzymka będzie już siódmą wyprawą osób bezdomnych na Jasną Górę. – Marsz do Częstochowy daje im podbudowanie duchowe oraz psychiczne. To z kolei, przekłada się na siły do wyjścia z bezdomności. Co roku średnio 20%-30% osób, które wzięły udział w pielgrzymce zgłasza się do projektu „Anioł w Warszawie” – tłumaczy Agnieszka Niepiekło. Projekt ten jest konkretną realizacją planu wyjścia z bezdomności. Osobie zmotywowanej towarzyszy w tym zadaniu opiekun, psycholog oraz wiele innych osób.

Dla pracowników Fundacji Kapucyńskiej ważne jest, że osoby bezdomne będą szły w grupie innych. To pozwoli na integrację ze społeczeństwem. – Z drugiej strony, osoby niepełnosprawne będą miały okazję zmienić myślenie o bezdomnych. Zostaną złamane stereotypy, a pielgrzymka pokaże, że bezdomni chcą również dawać, a nie tylko brać – zaznacza Agnieszka Niepiekło.

Już po raz siódmy bezdomni przebywający pod opieką Braci Mniejszych Kapucynów wyruszą na Jasną Górę. Jednak w tym roku będzie to pielgrzymka niezwykła, ponieważ ich współtowarzyszami będą osoby niepełnosprawne. Po raz pierwszy, 5 sierpnia, bezdomni dołączą do XXIII Pieszej Pielgrzymki Niepełnosprawnych na Jasną Górę.

– Czas pielgrzymki jest dla bezdomnych istotnym czasem na zyskanie siły do podniesienia się oraz wzmocnienia – tłumaczy Agnieszka Niepiekło, koordynatorka projektów Fundacji Kapucyńskiej. – A dla nas, opiekunów, dochodzi jeszcze jeden aspekt istotny w pracy wychowawczej. Poprzez pielgrzymkę i opiekę nad niepełnosprawnymi, bezdomni będą mogli wzmocnić się w poczuciu odpowiedzialności za drugiego człowieka, a także przekroczą granicę swojego egoizmu. Możliwe, że te osoby zmotywują się na tyle, że podejmą konkretną pracę w wyjściu z bezdomności – dodaje.

Agnieszka Niepiekło zaznacza, że wśród pątników są tylko osoby, które wcześniej zdążyli poznać. – Są to bezdomni, którzy przychodzą na spotkania wspólnoty czy grup aktywizacji zawodowej. Nie bierzemy osób, które widzimy pierwszy raz – zaznacza. Tak długa trasa wymaga ogromnego wysiłku, a często bezdomni cierpią na choroby, o których nawet nie wiedzą.

Jak co roku Fundacja zwraca się z prośbą o pomoc w kompletowaniu ekwipunku. – Bardzo często osoby bezdomne mają tyle, ile mogą na siebie założyć – mówi Agnieszka Niepiekło. Od 24 lipca do 3 sierpnia na furtę Klasztoru Kapucynów można przynosić ręczniki, podkoszulki, skarpety oraz ubrania. Podczas pielgrzymki, bezdomni będą potrzebować również kurtek przeciwdeszczowych, plecaków, śpiworów oraz butów.

– Bezdomni odwdzięczą się swoim darczyńcom. Zaniosą na Jasną Górę modlitwy oraz intencje, dołączone do darów – zapewnia.

Tegoroczna pielgrzymka będzie już siódmą wyprawą osób bezdomnych. – Marsz do Częstochowy daje im podbudowanie duchowe oraz psychiczne. To z kolei przekłada się na siły do wyjścia z bezdomności. Co roku średnio 20%-30% osób, które wzięły udział w pielgrzymce, zgłasza się do projektu „Anioł w Warszawie” – tłumaczy Agnieszka Niepiekło. Projekt ten jest konkretną realizacją planu wyjścia z bezdomności. Osobie zmotywowanej towarzyszy w tym zadaniu opiekun, psycholog oraz wiele innych osób.

Dla pracowników Fundacji Kapucyńskiej ważne jest, że osoby bezdomne będą szły w grupie innych. To pozwoli na integrację ze społeczeństwem. – Z drugiej strony, osoby niepełnosprawne będą miały okazję zmienić myślenie o bezdomnych. Zostaną złamane stereotypy, a pielgrzymka pokaże, że bezdomni chcą również dawać, a nie tylko brać – dodaje za zakończenie Agnieszka Niepiekło.