Wielki Post to propozycja, by zatrzymać się w pędzie życia

„Okres Wielkiego Postu to czas, który jest dla nas propozycją, by zatrzymać się w pędzie życia, w beztroskim powtarzaniu tego samego (…), to czas, w którym Kościół wkracza w dzieło Odkupienia” – mówił bp Kazimierz Ryczan w homilii podczas liturgii Środy Popielcowej w kieleckiej bazylice. Swoje rozważania poświęcił analizie wezwania do „wejścia w Wielki Post” oraz praktyk jałmużny, modlitwy i postu, zalecanych w tym okresie przez Kościół.

Podkreślił dobrowolność w sprawowaniu tych praktyk oraz to, że nie kłócą się one z życiem codziennym: intensywną pracą, miłością wobec najbliższych, przyjaźniami i dobrym nastrojem.
Zaznaczył dobrowolność wkroczenia przez człowieka na drogę nawrócenia oraz pojednania się z Bogiem. Zewnętrzne oznaki postu przeciwstawił postowi duchowemu, religijnemu. – „Post, który nie prowadzi do nawrócenia i zmiany życia, nie jest miły Bogu. Rozwiąż więzy własnej niewoli – zmysłów, kradzieży, gniewu, afer, nałogów (…). Pracuj sprawiedliwie, wynagradzaj pracowników, ucz solidnie i przygotowuj się do zajęć” – mówił bp Ryczan. Zaapelował m.in. do dziennikarzy, aby „swoje dziennikarstwo traktowali jako służbę człowiekowi i prawdzie”. – „Nie manipulujcie i nie operujcie półprawdami” – mówił.

Uzasadniając jałmużnę zauważył, że choć kryzys „aż piszczy, nikt nie jest tak biedny, by nie mógł czegoś podarować innym”, np. czasu, uśmiechu. Modlitwę nazwał darem „wygospodarowanego dla Boga czasu”. Rekolekcje, Drogę Krzyżową, codzienną modlitwę z dzieckiem – określił jako „czyn”.
„W imię Chrystusa pojednajcie się z Bogiem i bądźcie Bogiem silni” – wezwał na koniec bp Ryczan.