Wizytki na 5 lat osiedlają się przy Watykanie

Siedem sióstr z zakonu kontemplacyjnego Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny (wizytek) zamieszka w klasztorze „Mater Ecclesiae” w Watykanie. Przez 5 lat będą one wspierać m. in. modlitwą, postami oraz pracą posługę papieża i cały Kościół.

Zajmą one miejsce siedmiu benedyktynek, które również przez pięć lat nie tylko modliły się za Ojca Świętego, ale także uprawiały niewielki przyklasztorny ogród i szyły szaty liturgiczne.

O nowych mieszkankach klasztoru klauzurowego wspomniał Benedykt XVI podczas niedzielnej modlitwy Anioł Pański 22 listopada. Podkreślił, że ich modlitwa „jest bardzo cenna dla mojej posługi” i podziękował zarówno ich poprzedniczkom, jak i wszystkim kobietom na świecie, które modlą się za niego oraz ponownie wezwał wszystkich „do wspierania ich w ich potrzebach”.

Zakon wizytek założyli 6 czerwca 1610 we Francji św. Franciszek Salezy (1567-1622) i św. Joanna Franciszka Frémyot de Chantal (1572-1641). Ma ona charakter kontemplacyjny, a każdy klasztor jest autonomiczny i ma własną przełożoną. Na świecie jest obecnie ok. 2,2 tys. mniszek i nowicjuszek w ponad 140 domach na całym świecie. Przy Watykanie zamieszka sześć Hiszpanek (z Burgos, Oviedo, Sewilli, Valladolid i Madrytu) i jedna Włoszka.

Klasztor „Mater Ecclesiae” powstał 13 maja 1994 z inicjatywy Jana Pawła II, który postanowił utworzyć wspólnotę sióstr klauzurowych wewnątrz Watykanu, aby towarzyszyły one modlitwami papieżowi i jego współpracownikom z Kurii Rzymskiej. Ojciec Święty zarządził również, że jednorazowa „kadencja” sióstr z danego zakonu trwać będzie pięć lat, po czym zastąpią je inne zakonnice. Jako pierwsze przy Watykanie zamieszkały klaryski, następnie przybyły tam karmelitanki i ostatnio benedyktynki.

Sam budynek wzniesiono dwa lata wcześniej na terenie dawnych pomieszczeń ogrodników watykańskich. Zarówno jego nowoczesna, skromna bryła, jak i umiejscowienie mają sprzyjać życiu duchowemu i kontemplacji. Ten czteropoziomowy dom ma m.in. 12 cel dla sióstr i bibliotekę oraz kaplicę i chór dla zakonnic, a także rozmównicę. Jedyną ozdobą obiektu są witraże w kaplicy, przy czym główny – w prezbiterium – przedstawia spotkanie Jezusa z uczniami na drodze do Emaus, boczne natomiast zawierają symbole niektórych zakonów klauzurowych. Ponadto przed ołtarzem znajduje się cenny krzyż – dzieło rzeźbiarza Francesco Messiny, również skłaniający do rozmyślań i mistycyzmu.