Żabikowo: Droga Krzyżowa na terenie byłego obozu hitlerowskiego

Kilkaset osób, mimo przenikliwego zimna i padającego śniegu, wzięło udział w Drodze Krzyżowej, którą w piątek późnym wieczorem odprawiono na terenie byłego hitlerowskiego obozu karno-śledczego w podpoznańskim Żabikowie.

Wierni wyruszyli spod dawnej bramy obozowej, by przy zapalonych pochodniach przejść obok fundamentów byłych baraków, miejsca straceń i kaźni oraz pomników upamiętniających ofiary – gdzie wytyczono 14 stacji Męki Pańskiej.

Krzyż do poszczególnych stacji nieśli na zmianę: kombatanci Armii Krajowej, przedstawiciele lokalnych władz samorządowych, strażacy, harcerze, siostry zakonne, kapłani, dzieci i młodzież oraz członkowie różnych grup parafialnych.

Podczas nabożeństwa proboszcz parafii św. Barbary w Luboniu-Żabikowie, ks. Bernard Cegła odczytał imiona i nazwiska dziesięciu duchownych: ośmiu kapłanów katolickich, jednego prawosławnego i zakonnicy ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek, którzy byli więzieni w obozie.

Przy stacji XII, upamiętniającej śmierć Jezusa na krzyżu, wierni modlili się szczególnie za zamordowanych w obozie księży katolickich: duszpasterza poznańskiej parafii Matki Boskiej Bolesnej, ks. Alfonsa Jankowskiego i kapelana Armii Krajowej, ks. Czesława Coftę.

„Swoją modlitwą objęliśmy także wszystkie inne ofiary kaźni z Polski i innych krajów. Jesteśmy im bowiem winni naszą pamięć – powiedział KAI ks. Cegła, w którego parafii znajduje się dawny hitlerowski obóz.

Pierwsza Droga Krzyżowa została odprawiona w tym miejscu 18 marca 2005 roku. Rozważania do nabożeństwa napisał wtedy ówczesny dyrektor znajdującego się na terenie dawnego obozu Muzeum Martyrologicznego, Andrzej Beryt – członek Wyznaniowej Gminy Żydowskiej.

Więzienie Policji Bezpieczeństwa i Wychowawczy Obóz Pracy w Żabikowie istniały w latach 1943-1945. Więziono tutaj polską inteligencję, członków organizacji konspiracyjnych, jeńców radzieckich, komunistów i dezerterów niemieckich oraz obywateli innych krajów.

W ciągu dwóch lata istnienia obozu przeszło przez niego około 20 tysięcy więźniów, z których większość wywieziono do innych obozów koncentracyjnych. Kilkuset więźniów zginęło na miejscu na skutek nieludzkich warunków bytowania, tortur i egzekucji. Rozstrzelano tu m.in. kadrę Okręgu Poznańskiego AK oraz twórców harcerskiego podziemia w Poznaniu.