Zagórnik: sympozjum nt. sługi Bożego ks. Bukowińskiego – apostoła Kazachstanu (zapowiedź)

Sesja naukowa, zwiedzanie Centrum ks. Władysława Bukowińskiego, Droga Krzyżowa na Wzgórze Miłosierdzia i Msza św. przy Krzyżu Jubileuszowym złożą się na sympozjum poświęcone apostołowi Kazachstanu, więźniowi sowieckich łagrów, które odbędzie się 29 czerwca w Domu Kultury w Zagórniku koło Andrychowa. Organizatorem VII Sympozjum „Sługa Boży ks. Władysław Bukowiński” jest Stowarzyszenie „Ocalenie”.

Referaty wygłoszą s. Ancilla Stasiowska, serafitka – „Droga do chwały ołtarzy Sługi Bożego ks. Władysława Bukowińskiego” – oraz ks. Józef Walusiak: „Wskazania wychowawcze Sługi Bożego ks. Władysława Bukowińskiego a współczesne zagrożenia w wychowaniu dzieci i młodzieży”.

Po sympozjum od 30 czerwca do 2 lipca planowane są rekolekcje w Domu Oazowym w Zagórniku. Szczegóły pod nr tel. 502 822 977.

8 marca 2008 r. w Krakowie został zamknięty na szczeblu diecezjalnym proces beatyfikacyjny ks. Władysława Bukowińskiego – duszpasterza urodzonego się 22 grudnia 1904 w Berdyczowie. Studiował prawo i teologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. 23 czerwca 1931 otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował w Rabce i Suchej Beskidzkiej. Za zgodą władz kościelnych w 1936 roku przeniósł się do diecezji łuckiej.

Jako proboszcz w Łucku był kilkakrotnie więziony przez władze sowieckie. Spędził 8 lat w łagrach. Po wyjściu z obozu pracy 10 sierpnia 1954 r. zesłano go administracyjnie do Karagandy w Kazachstanie, do połowy 1956 r., pracował duszpastersko do czasu kolejnego aresztowania.

Po wyjściu z więzienia pełnił dalej pracę duszpasterską w Karagandzie w latach 1961-1969. Aby ułatwić sobie zadanie, zaczął pracować jako nocny stróż na terenie obiektów budowlanych. Otwierał kaplice, które władze zamykały, a w nich czy po domach prywatnych gromadził wczesnym rankiem lub wieczorami katolików, grekokatolików i prawosławnych. Za to spotykały go kary pieniężne, więzienia, zsyłki.

Pomimo represji i ciężkich warunków pracy, kapłan nie skorzystał z możliwości powrotu do Polski i przyjął obywatelstwo sowieckie, by pozostać z wiernymi, którzy go potrzebowali. Kapłan pracował wśród Polaków i Niemców, deportowanych do Kazachstanu przez władze sowieckie z obwodów kamienieckiego, żytomierskiego i winnickiego w latach 1936-1940.

Jak opowiadają świadkowie, duchowny spowiadał do późnych godzin nocnych, odprawiał Msze w domach katolików, chrzcił, błogosławił małżeństwa, często czuwał przy umierających. Ks. Bukowiński wyjeżdżał też na wyprawy misyjne, w okolice Aktiubińska, Semipałatyńska i do Turkiestanu. Zmarł w 1974 r.

W 2012 r. złożono w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie „Positio”, to jest księgę o życiu, działalności i heroiczności cnót oraz sławie świętości Sługi Bożego, opracowaną na podstawie relacji świadków, rękopisów autora i dokumentów zebranych z archiwów. W maju tego roku w Karagandzie zakończył się proces w sprawie domniemanego cudu za wstawiennictwem ks. Bukowińskiego.

Ks. Władysław Bukowiński byłby pierwszym błogosławionym Kościoła łacińskiego w Kazachstanie. Jego grób znajduje się w kościele pw. św. Józefa w Karagandzie.