Zagórnik: sympozjum nt. sługi Bożego ks. Bukowińskiego – apostoła Kazachstanu

VII Sympozjum poświęcone Słudze Bożemu Ks. Władysławowi Bukowińskiemu odbyło się 29 czerwca w Zagórniku niedaleko Andrychowa i Wadowic, gdzie powstaje specjalne Centrum upamiętniające tego apostoła Kazachstanu, więźnia sowieckich łagrów. Uczestnicy spotkania wzięli udział w sesji naukowej, Drodze Krzyżowej na Wzgórze Miłosierdzia, Mszy św. przy Jubileuszowym Krzyżu Ziemi Wadowickiej oraz odmówili Koronkę do Miłosierdzia Bożego.

Referaty przybliżające sylwetkę ks. Bukowińskiego wygłosili: wicepostulatorka w procesie bł. Małgorzaty Łucji Szewczyk, serafitka s. Ancilla Stasiowska, oraz ks. Józef Walusiak, wieloletni duszpasterz młodzieży uzależnionej, twórca i kapelan katolickiego ośrodka „Nadzieja” w Bielsku-Białej.

Postulator w procesie beatyfikacyjnym kapłana z Karagandy, pochodzący z Zagórnika ks. Jan Nowak zwraca uwagę że ks. Bukowiński byłby pierwszym błogosławionym Kościoła łacińskiego w Kazachstanie. „I równocześnie w Kazachstanie odbył się pierwszy na Wschodzie proces o domniemanym cudzie, właśnie za przyczyną ks. Bukowińskiego. To są wszystko pierwsze rzeczy. Dla Kościoła w Kazachstanie on jest jak dla nas św. Wojciech. To zaczątki tamtego Kościoła. I potrzebny jest tam taki człowiek” – powiedział KAI ks. Nowak. Przypomniał, że postać duszpasterza z Karagandy ukazał światu bł. Jan Paweł II.

„To Ojciec Święty podczas pielgrzymki do Kazachstanu w 2001 roku powiedział, że oddaje hołd temu człowiekowi oraz wszystkim, którzy stracili tam życie. Dopiero wtedy wszyscy zaczęli się zastanawiać, dlaczego jeszcze nie ma procesu beatyfikacyjnego ks. Władysława” – zaznaczył ks. Nowak.

Bielski duszpasterz młodzieży uzależnionej ks. Walusiak, zwraca z kolei uwagę, że dla niego ks. Bukowiński to przed wszystkim duszpasterz rodzin. „Ks. Bukowiński w różnego rodzaju homiliach, kazaniach, naukach mówił na temat rodziny i jej świętości życia. Było to kilkadziesiąt lat temu a jego słowa nic nie straciły z aktualności. Również dziś trzeba mówić rodzinie o potrzebie świętości, modlitwy, Mszy św. niedzielnej. To będzie chroniło ludzi od tych zagrożeń współczesnych, również od uzależnień narkotykowych czy alkoholowych. Im więcej będzie w rodzinach Boga, tym mniej będzie zniewoleń” – zaznacza długoletni ksiądz terapeuta.

Organizatorem sympozjum było Stowarzyszenie im. ks. W. Bukowińskiego „Ocalenie”. Jego prezes Danuta Lenik wyjaśnia, że w powstającym w Zagórniku centrum znajdzie się Izba Pamięci Sługi Bożego i ośrodek szerzenia jego kultu, miejsce religijnej i duchowej odnowy, a także ośrodek patriotycznego wychowania dzieci i młodzieży.

„Ks. Bukowiński większość życia poświęcił Polakom w Kazachstanie, dlatego intencją organizatorów jest również, aby było to ich Centrum, aby tutaj spotykali się repatrianci, ich rodziny i studiująca w Polsce młodzież z Kazachstanu: aby tutaj czuli się jak w domu. To zadośćuczynienie dla tych, o których Ojczyzna przez wiele lat nie mogła się upomnieć” – podkreśla Lenik. Zaznacza, że centrum powstaje w otrzymanym od parafii budynku, który przez wiele lat stał pusty, zaniedbany i obecnie jest obecnie w złym stanie. Jak zaznacza, potrzebny jest nie tylko gruntowny remont z wymianą wszystkich instalacji, ale również wiele prac przystosowujących go do nowych potrzeb.

Stowarzyszenie „Ocalenie” powstało 14 maja 2007r. Jego zdaniem jest troska o kult Sługi Bożego, pomoc w prowadzeniu procesu beatyfikacyjnego, modlitwa za osoby duchowne oraz pomoc katolikom ze Wschodu. Członkowie Stowarzyszenia codziennie modlą się za wstawiennictwem Sługi Bożego ks. Bukowińskiego, wspierają modlitwą i ofiarą proces beatyfikacyjny

W Zagórniku w malowniczym otoczeniu gór znajdują się stacje Drogi Krzyżowej i Dróżki Miłosierdzia, a na Wzgórzu Miłosierdzia stoi Jubileuszowy Krzyż Ziemi Wadowickiej.

8 marca 2008 r. w Krakowie został zamknięty na szczeblu diecezjalnym proces beatyfikacyjny ks. Władysława Bukowińskiego – duszpasterza urodzonego się 22 grudnia 1904 w Berdyczowie. Studiował prawo i teologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. 23 czerwca 1931 otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował w Rabce i Suchej Beskidzkiej. Za zgodą władz kościelnych w 1936 roku przeniósł się do diecezji łuckiej.

Jako proboszcz w Łucku był kilkakrotnie więziony przez władze sowieckie. Spędził 8 lat w łagrach. Po wyjściu z obozu pracy 10 sierpnia 1954 r. zesłano go administracyjnie do Karagandy w Kazachstanie, do połowy 1956 r., pracował duszpastersko do czasu kolejnego aresztowania.

Po wyjściu z więzienia pełnił dalej pracę duszpasterską w Karagandzie w latach 1961-1969. Aby ułatwić sobie zadanie, zaczął pracować jako nocny stróż na terenie obiektów budowlanych. Otwierał kaplice, które władze zamykały, a w nich czy po domach prywatnych gromadził wczesnym rankiem lub wieczorami katolików, grekokatolików i prawosławnych. Za to spotykały go kary pieniężne, więzienia, zsyłki.

Pomimo represji i ciężkich warunków pracy, kapłan nie skorzystał z możliwości powrotu do Polski i przyjął obywatelstwo sowieckie, by pozostać z wiernymi, którzy go potrzebowali. Kapłan pracował wśród Polaków i Niemców, deportowanych do Kazachstanu przez władze sowieckie z obwodów kamienieckiego, żytomierskiego i winnickiego w latach 1936-1940.

Jak opowiadają świadkowie, duchowny spowiadał do późnych godzin nocnych, odprawiał Msze w domach katolików, chrzcił, błogosławił małżeństwa, często czuwał przy umierających. Ks. Bukowiński wyjeżdżał też na wyprawy misyjne, w okolice Aktiubińska, Semipałatyńska i do Turkiestanu. Zmarł w 1974 r.
W 2012 r. złożono w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie „Positio”, to jest księgę o życiu, działalności i heroiczności cnót oraz sławie świętości Sługi Bożego, opracowaną na podstawie relacji świadków, rękopisów autora i dokumentów zebranych z archiwów. W maju tego roku w Karagandzie zakończył się proces w sprawie domniemanego cudu za wstawiennictwem ks. Bukowińskiego.

Ks. Władysław Bukowiński byłby pierwszym błogosławionym Kościoła łacińskiego w Kazachstanie. Jego grób znajduje się w kościele pw. św. Józefa w Karagandzie.