Zakopane: wspomnienie dr Wincentego Galicy – „Hipokratesa” według ks. prof. Tischnera

Był jedną z najpiękniejszych postaci Skalnego Podhala i Hipokratesem według ks. prof. Józefa Tischnera – mówił zakopiański dziekan ks. Bogusław Filipiak w czasie dzisiejszej uroczystości odsłonięcia pamiątkowego obelisku doktora Wincentego Galicy.

– To był niezwykle mądry człowiek, on nie szukał poklasku, sławy. A właśnie zależało mu na czynieniu dobra, stawiał na patriotyzm. To on współorganizował w Zakopanem pogrzeb wdowy po generale Władysławie Sikorskim, zajął się odradzaniem po II wojnie światowej Związku Podhalan – przypomniał najważniejsze fakty z życia dr Wincentego Galicy dziekan zakopiański ks. Bogusław Filipiak. Kapłan przewodniczył uroczystej Mszy św. w intencji zmarłego honorowego obywatela miasta.

Liturgię, jak i następne punkty programu zakopiańskiego wydarzenia uświetniły liczne poczty sztandarowe szkół, Związku Podhalan, policji, straży oraz innych instytucji i placówek oraz wojskowa orkiestra dęta.

Po Mszy św. rodzina dr Wincentego Galica, zaproszeni goście i mieszkańcy Zakopanego przeszli Krupówkami na ulicę Kościuszki, gdzie odbyła się dalsza część uroczystości. Jej najważniejszym punktem było odsłonięcie pamiątkowego obelisku poświęconego znanemu i cenionemu lekarzowi.

Honorowego obywatela miasta Zakopanego wspominali najbliżsi, a także burmistrz Zakopanego Leszek Dorula, podhalańscy parlamentarzyści poseł Andrzej Gut Mostowy i senator prof. Stanisław Hodorowicz, prezes Związku Podhalan Andrzej Skupień.

Obelisk poświęcił ks. Bogusław Filipiak.

Na zakończenie delegacje złożyły wiązanki kwiatów przed obeliskiem. W ich gronie byli m.in. starosta tatrzański Piotr Bąk i poseł Edward Siarka. Szczególnym momentem uroczystości był Apel poległych oraz salwa honorowa oddana przez asystę honorową, wystawioną przez 5. Batalion Strzelców Podhalańskich im. gen. bryg. Andrzeja Galicy z Przemyśla i Orkiestry Garnizonowej z Rzeszowa.

Dr Wincenty Galica urodził się w 1916 r. w stolicy polskich Tatr. Był uczestnikiem kampanii wrześniowej, więziony w niemieckich obozach koncentracyjnych. Działał w ruchu oporu, był łącznikiem i kurierem na trasie Zakopane – Kraków – Warszawa. 11 sierpnia 1941 został aresztowany i torturowany przez Gestapo w zakopiańskim "Palace". Ukończył medycynę na Akademii Medycznej w Krakowie. Pracował w Instytucie Onkologii w Krakowie, a następnie w pracowni radiologicznej w Zakopanem. Spoczywa na zakopiańskiej nekropolii przy ul. Nowotarskiej.