Zaostrza się kryzys w Libanie

Po dziewięciu miesiącach nieudanych prób utworzenia rządu w Libanie zrezygnował ze stanowiska Saad Hariri. „Niech Bóg pomoże naszemu krajowi” – powiedział desygnowany premier zwracając swoją nominację na ręce prezydenta Michela Aouna. Tak więc trwający kryzys znowu się pogłębił w Libanie, który pilnie potrzebuje odbudowy społecznej i politycznej.

„Od ponad dziesięciu miesięcy nie mamy rządu. Nie ma procesu decyzyjnego, dlatego panuje chaos społeczny i gospodarczy” – ubolewał w tych dniach patriarcha maronicki, kard. Béchara Boutros Raï.

Niemal od roku rząd libański działa tylko jako „tymczasowa dyrekcja zarządzająca”. Rząd podał się do dymisji po tragicznej w skutkach eksplozji w porcie w Bejrucie 4 sierpnia ubiegłego roku. Szyicki polityk Hariri nie zdołał wygrać walki o władzę w podupadłym kraju. Tymczasem libańska waluta nadal gwałtownie spada, przez co ludność ledwo może sobie pozwolić na zakup codziennych środków do życia.

Nad „zmarnowanymi miesiącami” ubolewał w swoim oświadczeniu Waszyngton, Paryż mówi o „zorganizowanej blokadzie” libańskich elit i „tendencjach autodestrukcyjnych”. Utworzenie stabilnego rządu byłoby ważnym warunkiem wstępnym przeprowadzenia potrzebnych pilnie reform i uzyskania środków z pomocy międzynarodowej. Rząd tymczasowy ma konstytucyjnie ograniczone możliwości działania.

Wybory parlamentarne są planowane dopiero pod koniec maja przyszłego roku. Za niepowodzenie utworzenia rządu Hariri i Aoun wzajemnie się obwiniają.

Ustąpienia Haririego nie skomentował dotychczas Watykan. Papież Franciszek 1 lipca poprowadził w Watykanie dzień modlitw i refleksji chrześcijańskiej o pokój w Libanie. „Dość już korzyści nielicznych kosztem wielu! Dość dominacji półprawd nad nadziejami ludzi! Dość wyzyskiwania Libanu i Bliskiego Wschodu dla obcych interesów i profitów !” – mówił Ojciec Święty na zakończenie modlitwy ekumenicznej w bazylice św. Piotra w Watykanie na zakończenie całodniowego spotkania. Wzięli w nim udział zwierzchnicy i wysokiej rangi przedstawiciele Kościołów chrześcijańskich, istniejących w Libanie – katolickiego różnych obrządków, prawosławnego, innych Kościołów wschodnich i protestantów.