Zbliża się 109. rocznica męczeństwa bł. Karoliny Kózkówny

W sobotę 18 listopada przypada 109. rocznica męczeńskiej śmierci bł. Karoliny Kózkówny. Zginęła broniąc dziewictwa, gdy została zaatakowana przez rosyjskiego żołnierza, który w bestialski sposób ją zamordował. Doczesne szczątki bł. Karoliny spoczywają w sarkofagu pod mensą głównego ołtarza jej parafialnego kościoła w Zabawie.

W sobotę Msze św. w sanktuarium bł. Karoliny w Zabawie zostaną odprawione o godzinie 13.00 i 18.00, natomiast o 17.30 będzie spektakl muzyczny pt. „Tajemnica śmierci”. Wieczorna liturgia połączona będzie z uwielbieniem i modlitwą o uzdrowienie.

Miejscem męczeństwa bł. Karoliny jest Wał – Ruda. Obok jej rodzinnego domu rozpoczyna się Droga Krzyżowa, która prowadzi przez las do miejsca, gdzie znaleziono ciało bł. Karoliny. Nabożeństwo 18. dnia każdego miesiąca gromadzi tysiące ludzi, ale wyjątkowe znaczenie ma Droga Krzyżowa, która odbędzie się 18 listopada, kiedy dokładnie przypada rocznica śmierci Błogosławionej.

„Droga Krzyżowa gromadzi ludzi z wielu miejscowości w diecezji tarnowskiej i z Polski. Między rozważaniami odczytywane są prośby i podziękowania za łaski za wstawiennictwem bł. Karoliny. Ja też wiele Jej zawdzięczam, moje uzdrowienie z choroby nowotworowej, szczęśliwie zakończone operacje. Bł. Karolina jest mi bardzo bliska” – opowiada Jadwiga, jedna z mieszkanek Wał – Rudy.

18 listopada o 15.00 rozpocznie się Droga Krzyżowa szlakiem męczeństwa bł. Karoliny w Wał- Rudzie. Duchowni i wierni wyruszą spod rodzinnego domu bł. Karoliny, przejdą obok gruszy, przy której nauczała i będą szli przez las.

Karolina Kózkówna urodziła się 2 sierpnia 1898 r. w wielodzietnej rodzinie w podtarnowskiej wsi Wał-Ruda. Mimo młodego wieku i braku specjalistycznego wykształcenia była animatorką i liderką życia religijnego. Należała do stowarzyszeń religijnych, uczyła katechizmu dzieci z wioski, organizowała dla nich zajęcia, przygotowywała do przyjęcia Komunii św. chorych współmieszkańców. Pomagała w prowadzeniu prywatnej biblioteki wujowi Franciszkowi Borzęckiemu, umożliwiała dorosłym dostęp do literatury religijnej.

Wrażliwa na potrzeby chorych i biednych, odwiedzała ich w domach i wspierała w potrzebach. Była przykładem pracowitości i uczciwości oraz poczucia odpowiedzialności za rodzinę. Swoją postawą zdobyła powszechne uznanie i szacunek wśród współmieszkańców, którzy mówili, że jest „pierwszą duszą do nieba”. Zginęła heroicznie, broniąc godności kobiety 18 listopada 1914 r., gdy została zaatakowana przez rosyjskiego żołnierza, który w bestialski sposób ją zamordował.

Jan Paweł II beatyfikował Karolinę Kózkównę 10 czerwca 1987 r. w Tarnowie. W czasie Mszy beatyfikacyjnej papież powiedział: „Święci są po to, ażeby świadczyć o wielkiej godności człowieka. Świadczyć o Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym dla nas i dla naszego zbawienia – to znaczy równocześnie świadczyć o tej godności, jaką człowiek ma wobec Boga. Świadczyć o tym powołaniu, jakie człowiek ma w Chrystusie”.