Zebranie plenarne zakonów męskich o kapłaństwie we wspólnocie

W Krakowie na Kazimierzu zakończyło się 124. Zebranie Plenarne Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce. Głównym tematem dwudniowych obrad było kapłaństwo przeżywane we wspólnocie zakonnej.

Obecny na Konferencji bp Kazimierz Gurda, przewodniczący Komisji Episkopatu Polski ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego mówił, że każdy kapłan winien wypełnić misję, do której został powołany, jak najlepiej. Przypomniał, że zadaniem uczniów Chrystusa jest doprowadzić ludzi do Chrystusa, do przyjaźni z Nim i czuwanie, aby ta więź nie osłabła. A sami kapłani powinni odnowić swój radykalizm, wierność Chrystusowi i Jego Kościołowi. „Niech św. Jan Maria Vianney tę łaskę nam wyprasza” – życzył.

We Mszy na zakończenie Konferencji metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz mówił, że dziś świat potrzebuje żywego świadectwa o Bogu. Życzył zakonnikom, aby ich światło świeciło w społeczeństwie. Podziękował za wielki wkład, jaki zakony wnoszą do Kościoła i do jego archidiecezji. „Zakony, których jest tak wiele w Krakowie nadają dynamikę temu miastu” – zauważył.

Podczas dwudniowych obrad swoimi doświadczeniami kapłańskimi i zakonnymi dzielili się znani jezuici o. Mieczysław Kożuch i o. Krzysztof Dyrek oraz benedyktyn o. Leon Knabit.

Zdaniem prelegentów jakość życia wspólnotowego i życia kapłańskiego w dużej mierze zależy od formacji początkowej, podstawowej. „Należy kłaść nacisk na formację początkową, podstawową, wtedy uniknie się wielu problemów w przyszłości” – przekonywał wieloletni ojciec duchowny, formator i były prowincjał krakowskich jezuitów o. Krzysztof Dyrek.

„Tematyka wychowania i formacji staje się zadaniem bardzo trudnym i pilnym” – mówił specjalista ds. formacji o. Mieczysław Kożuch.

O. Kożuch wskazywał na rzeczy, które negatywnie wpływają na jakość życia wspólnotowego. Wśród nich wymienił: indywidualizm, zniechęcenie, tendencję do ukrywania pewnych rzeczy, tanie usprawiedliwianie słabych punktów wspólnoty, zbyt wielka wolność.

Zdaniem prelegentów problemem jest to, że czasami wspólnoty tracą konkretne cele, dla których powstały.
Wystąpienia zaproszonych prelegentów były adresowane w pierwszym rzędzie do wyższych przełożonych, dlatego wiele miejsca poświęcono postawie przełożonego, jaka powinna ona być.

O. Mieczysław Kożuch nakreślił obraz przełożonego, którego powinny cechować m.in.: prawość, odpowiedzialność za siebie i innych, przykładność, znajomość siebie, swoich ludzi, swojej pracy, zintegrowany charakter, entuzjazm, równowaga uczuciowa, wielki humanizm, decyzyjność. „Przyłożony nie powinien wymagać więcej od innych niż od siebie. Powinien reprezentować wartości i ideały instytucji, na której czele stoi. Powinien przeżywać zakonne ideały, bronić ich. Powinien być gwarantem ideałów i celów. Powinien kształtować prawdziwą duszę wspólnoty” – mówił.

O. Krzysztof Dyrek zwrócił uwagę jeszcze na jeden aspekt. „Przełożony musi bardziej dbać o ludzi niż o dzieło” – przekonywał.

Podczas Zebrania Plenarnego dokonano także wyboru nowego wiceprzewodniczącego Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce. Z funkcji tej bowiem zrezygnował o. Kazimierz Lorek, barnabita. Na jego miejsce został wybrany o. Wojciech Ziółek, prowincjał jezuitów z Krakowa.

Do generałów, opatów, prowincjałów, specjalny list na ręce przewodniczącego Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce wystosował Nuncjusz Apostolski w Polsce ks. abp Józef Kowalczyk, który w minioną sobotę został ogłoszony nowym prymasem i pasterzem gnieźnieńskim. Podziękował za życzliwość, za wszystko, co w tym czasie, dzięki zespolonemu wysiłkowi, przyczyniło się do stabilizacji relacji Państwo – Kościół, a zwłaszcza za konkordat i za proces reorganizacji struktur administracyjnych Kościoła.

„Kończąc moją misję nuncjusza apostolskiego w Polsce wyrażam na ręce Czcigodnego Księdza podziękowanie dla wszystkich członków Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich, którzy wspierali mnie w pełnieniu tej posługi w każdym z jej wymiarów” – napisał. Polecił się życzliwości Konferencji na przyszłość.

124. Zebranie Plenarne odbyło się u kanoników regularnych w związku ze zbliżającą się kanonizacją bł. Stanisława Kazimierczyka, który w krakowskim klasztorze kanoników przeżywał swoje kapłaństwo i gdzie znajdują się jego relikwie. W spotkaniu wzięli udział także przewodniczący konferencji zakonnych Litwy, Białorusi i Ukrainy. Przełożeni modlili się także w krypcie wawelskiej katedry przy grobie prezydenckiej pary śp. Marii i Lecha Kaczyńskich. Odmówili różaniec.

Konferencja Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce jest kościelną osobą prawną kolegialną powołaną do istnienia przez Stolicę Apostolską i podlega Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.

Głównym celem Konferencji jest koordynacja zamierzeń mających na celu rozwój życia zakonnego w Polsce, wspieranie wzajemnej współpracy i pomocy między instytutami zakonnymi oraz umacnianie więzów solidarności i komunii między instytutami zakonnymi. Konferencja widzi szansę dla zakonów w podejmowaniu wspólnych inicjatyw apostolskich, edukacyjnych i charytatywnych oraz w promowaniu wiedzy na temat życia konsekrowanego w społeczeństwie przez rozwój mediów instytutów zakonnych i działalność krajowego ośrodka informacyjnego.

Konferencja przywiązuje także wielką wagę do budowania ścisłej więzi instytutów zakonnych z Konferencją Episkopatu Polski oraz biskupami diecezjalnymi w celu lepszej pracy na rzecz Kościoła Katolickiego.

„Troska o integralny rozwój osób konsekrowanych, w szczególności przygotowanie specjalistów służących wspólnym dziełom Konferencji; stała współpraca z innymi konferencjami zakonnymi wyższych przełożonych w Rzeczypospolitej Polskiej; stała współpraca z konferencjami zakonnymi z innych krajów oraz uczestnictwo w pracach Unii Europejskich Konferencji Wyższych Przełożonych” – to zdanie przełożonych i ważne cele do realizacji przez Konferencję.