Złoty jubileusz kapłaństwa bp. Wiesława Meringa

„Gratuluję Twojej pracy dla dobra Kościoła włocławskiego i Konferencji Episkopatu Polski oraz pasterskiej troski o Bożą trzodę, pamiętając o trudzie wobec powierzonych wiernych i upraszając odpowiedniej łaski od Boga, udzielam pasterskiego błogosławieństwa”, napisał papież Franciszek w liście gratulacyjnym przesłanym do bp. Wiesława Meringa, świętującego złoty jubileusz kapłaństwa.

Główne uroczystości diecezjalne miały miejsce 18 czerwca w bazylice katedralnej we Włocławku. Mszy św. przewodniczył bp Mering, a koncelebrowali abp. Wojciech Polak, prymas Polski, biskup włocławski Krzysztof Wętkowski, bp senior Stanisław Gębicki oraz zaproszeni biskupi i prezbiterzy z diecezji włocławskiej i pelplińskiej. We wspólnej modlitwie uczestniczył bp Jan Cieślar z Kościoła ewangelicko-augsburskiego, osoby życia konsekrowanego, przedstawiciele Parlamentu i samorządowcy oraz wierni świeccy.

Witając obecnych na liturgii biskup włocławski przypomniał okoliczność spotkania. – Dziękujemy dziś Bogu za 50 lat kapłańskiej posługi bp. Wiesława Meringa; za to, co wymierne i widoczne dla oczu, ale także za to, co niewidoczne lub trudno dostrzegalne: za posługę słowa i sakramentu – mówił bp Wętkowski. Następnie ks. Artur Niemira, kanclerz Kurii, odczytał list papieża Franciszka.

W homilii bp Andrzej Suski, biskup toruński senior, opierając się na słowach „Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił” (Łk 4,18), przypomniał najważniejsze momenty życia i podstawowe zadania kapłana.

Po krótkim przypomnieniu życiorysu jubilata oraz drogi jego kapłańskiej i biskupiej posługi, zachęcił zgromadzonych do modlitwy za kapłanów i o nowe powołania do służby w Kościele. Zaznaczył też, że źródłem kapłaństwa jest Jezus Chrystus, jedyny pośrednik między Bogiem, a ludźmi. – Wszyscy, którzy pełnią kapłańską posługę, czynią to mocą Jezusa i uczestnicząc w Jego kapłaństwie. Święcony na kapłana upodabnia się do Jezusa Chrystusa, by w Jego zastępstwie i Jego autorytetem spełniał posłannictwo kapłańskie – wyjaśniał bp Suski, dodając, że Jezus powołuje tych, których zechce.

Duchowny wskazał również zadania, jakie mają do spełnienia prezbiterzy i biskupi, spośród których na pierwszym miejscu wymienił sprawowanie Eucharystii i głoszenie Ewangelii wszelkiemu stworzeniu. – Jesteśmy posłani do wszystkich: wierzących i niewierzących, nastawionych do nas przyjaźnie i wrogo, aby przez sakramenty i głoszone słowo, nieść im Jezusa Chrystusa. Bo w ten sposób Jezus chce być z nami przez wszystkie wieki – mówił hierarcha.

W dalszej części przypomniał najważniejsze momenty z życia kapłana: święcenia, Mszę św. prymicyjną, pierwszą posługę w konfesjonale i inne zadania wynikające z przyjęcia święceń.

Homilista przywołał także osobę bł. ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego, jako przykład radosnego kapłana, pomimo okrucieństwa wojny, który chętnie posługiwał współwięźniom aż do męczeńskiej śmierci w Dachau. W tym kontekście życzył bp. Meringowi, by był „kapłanem rozradowanym w Panu”.

Przed błogosławieństwem kończącym Eucharystię, w imieniu prezbiterów, życzenia biskupowi jubilatowi złożył ks. Tomasz Michalski, wikariusz biskupi ds. stałej formacji kapłanów diecezji włocławskiej. – Niech Maryja z Guadalupe, której zawierzyłeś swoje biskupie posługiwanie, będzie z Tobą zarówno w dniach radości jak również cierpienia – mówił ks. Michalski. Nie zabrakło też życzeń od obecnych na liturgii osób życia konsekrowanego.

Następnie głos zabrał abp Henryk Muszyński, metropolita gnieźnieński senior. Zwracając się do biskupa jubilata, swojego ucznia z seminarium w Pelplinie i następcy na urzędzie Biskupa Włocławskiego, zaznaczył, że wszystko, co człowiek przeżywa i doświadcza jest dziełem Bożej łaski. – Jestem Ci ogromnie wdzięczny za to, co można dostrzec w tej świątyni, ale i co czyniłeś i czynisz w wymiarze sakramentalnym i duszpasterskim – mówił abp Muszyński, zwracając się do bp. Meringa.

Przemawiający po nim abp Wojciech Polak, prymas Polski, zauważył, że z 50 lat kapłańskiej posługi, bp Mering spędził 19 lat w diecezji włocławskiej. Wyraził też wdzięczność za kapłańskie życie i posługiwanie biskupa jubilata. – Chcemy radować się tym, czym Bóg w Twoim życiu działał z ludźmi, przez ludzi i dla ludzi. Niech Bóg będzie uwielbiony za Twoje kapłaństwo, odważne decyzje i posługę pełną pokory – mówił prymas.

Na zakończenie słowo wdzięczności wobec Boga i ludzi wypowiedział bp Wiesław Mering. Wspomniał swoich nieżyjących rodziców i siostrę. Podzielił się też świadectwem swojego powołania, które odkrył na Jasnej Górze. Wspominał również swoje studia w pelplińskim seminarium, na KUL czy w Strasburgu, dziękując moderatorom i wykładowcom. Wyraził też wdzięczność wobec bp. Krzysztofa Wętkowskiego, za przygotowanie jubileuszu, a także bp. Andrzejowi Suskiemu i abp. Tadeuszowi Wojdzie, metropolicie gdańskiemu. – Dziękując Bogu za Kościół, w którym się urodziłem, za wiarę, która została mi przekazana, za formację, jaką otrzymałem w seminarium, proszę Cię, Jezu, Panie Kościoła, ześlij nam swojego Ducha – zakończył bp Mering.

Po błogosławieństwie odczytane zostały życzenia prezydenta RP Andrzeja Dudy i premiera Mateusza Morawieckiego.

Bp Wiesław Mering urodził się 10 grudnia 1945 r. w Żukowie. W 1962 r. rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie, z których zrezygnował po dwóch latach. Przeniósł się na studia filozoficzne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które ukończył z tytułem magistra filozofii. Następnie wrócił do seminarium w Pelplinie, aby kontynuować studia teologiczne. Święceń prezbiteratu udzielił mu 21 maja 1972 w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gdyni biskup pomocniczy chełmiński Zygfryd Kowalski.

W latach 1974–1976 odbył studia specjalistyczne w zakresie filozofii na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Ukończył je ze stopniem doktora nauk humanistycznych. Następnie przebywał na rocznym stypendium rządu francuskiego na Uniwersytecie Nauk Humanistycznych w Strasburgu, gdzie uzyskał stopień licencjata teologii. Pracował też duszpastersko jako wikariusz w Sierakowicach, w parafii Chrystusa Króla w Toruniu i parafii Matki Bożej Różańcowej w Gdyni. W latach 1981–1983 był proboszczem w Lignowach Szlacheckich. Następnie, w latach 1992–2003 sprawował w urząd rektora WSD w Pelplinie.

25 marca 2003 r. papież Jan Paweł II mianował go biskupem diecezjalnym diecezji włocławskiej. 26 kwietnia 2003 otrzymał święcenia biskupie i odbył ingres do bazyliki katedralnej we Włocławku. Jako dewizę biskupią przyjął słowa „Iustitia, pax et gaudium” (Sprawiedliwość, pokój i radość). W diecezji włocławskiej zreorganizował Kurię. Ustanowił radę ds. święceń, diecezjalny zespół ds. stałej formacji kapłanów i studyjny zespół ds. duszpasterstwa ogólnego. Przyczynił się do urządzenia Domu Rekolekcyjnego Diecezji Włocławskiej, Domu Dobrego Pasterza w Michelinie oraz schroniska dla bezdomnych we Włocławku. Ustanowił też fundusz solidarnościowy kapłanów diecezji włocławskiej. 27 kwietnia 2021 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa diecezjalnego włocławskiego. Od 7 czerwca 2021 r. jest biskupem włocławskim seniorem.