Zmarł kard. Rodolfo Quezada Toruño

W wieku 80 lat zmarł w poniedziałek emerytowany arcybiskup Miasta Gwatemali kard. Rodolfo Quezada Toruño.

Był on wybitną postacią Kościoła zarówno w swym kraju, jak w wymiarach całej Ameryki Łacińskiej – historykiem, specjalistą prawa kanonicznego i ogólnie szanowanym działaczem społecznym, zasłużonym dla dzieła pojednania narodowego po wieloletniej wojnie domowej w Gwatemali.

Obecnie do Kolegium Kardynalskiego należy 209 purpuratów, w tym 122 mogących uczestniczyć w ewentualnym konklaw,(zgodnie z przepisami kościelnymi nie powinna przekraczać 120).

Prezydent Gwatemali Otto Pérez nazwał zmarłego purpurata „wielkim bojownikiem o wolność i narodowe pojednanie” i zarządził trzydniową żałobę narodową.

Kard. Rodolfo Quezada Toruño urodził się 8 marca 1932 w stolicy Gwatemali jako najstarszy z trójki synów. Święcenia kapłańskie przyjął 21 września 1956, po czym kontynuował studia teologiczne na Uniwersytecie w Innsbrucku (licencjat w 1959) i w zakresie prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie (doktorat w 1962).

Po powrocie do kraju był m.in. obrońcą węzła małżeńskiego w sądzie stołecznej archidiecezji, asystentem kościelnym i duszpasterzem środowisk akademickich. Wykładał też prawo kanoniczne i inne przedmioty na stołecznych uczelniach kościelnych i państwowych. W 1967 został członkiem Gwatemalskiej Akademii Geografii i Historii, później także akademii historii istniejących w Hiszpanii i 7 krajach Ameryki Łacińskiej.

5 kwietnia 1972 Paweł VI mianował go biskupem pomocniczym diecezji Zacapa (sakrę przyjął 13 maja tegoż roku). Od 11 września 1975 był koadiutorem tej diecezji, a 16 lutego 1980 objął on w niej rządy jako jej ordynariusz. 24 czerwca 1986 bp Quezada Toruño stanął na czele prałatury terytorialnej Esquipulas, gdzie mieści się narodowe Sanktuarium Chrystusa.

W latach 1988-92 był przewodniczącym episkopatu swego kraju. Odegrał kluczową rolę w doprowadzeniu do końca 36-letniej krwawej wojny domowej w swej ojczyźnie. Wraz z zamordowanym później (w kwietniu 1998) bp. Juanem Gerardim wchodził w skład Narodowej Komisji Pojednania, której w latach 1987-93 przewodniczył. W okresie 1990-94 był oficjalnym mediatorem między rządem a partyzantami z Gwatemalskiego Narodowego Ruchu Rewolucyjnego. Proces pokojowy zakończył się oficjalnie w 1996.

19 czerwca 2001 Jan Paweł II powołał 69-letniego wówczas hierarchę na urząd arcybiskupa metropolity jego rodzinnego miasta, a na konsystorzu 21 października 2003 włączył w skład Kolegium Kardynalskiego. W styczniu 2004 wybrano go ponownie na przewodniczącego konferencji episkopatu. W kwietniu 2005 wziął udział w Watykanie w konklawe, które wybrało Benedykta XVI. W maju 2007 uczestniczył w V konferencji ogólnej CELAM w Aparecidzie (Brazylia).

2 października 2010, mając 78 lat, ustąpił z urzędu metropolity Miasta Gwatemali, nadal jednak kierował swą archidiecezją jako jej administrator do czasu mianowania następcy 4 grudnia tegoż roku.

Kolegium Kardynalskie liczy obecnie 209 członków, w tym 87 powyżej 80. roku życia; 3 z nich mianował jeszcze Paweł VI, 68 – Jan Paweł II i 16 – Benedykt XVI; a wśród 122 purpuratów, mających prawa wyborcze, 59 kreował Papież-Polak, resztę, czyli 63 – jego następca. Ponadto trzeba pamiętać, że również Benedykta XVI mianował kardynałem Paweł VI.

Najstarszymi wiekowo kardynałami są obecnie Włosi: Ersilio Tonini (ur. 20 VII 1914) i Fiorenzo Angelini (1 VIII 1916), najmłodszymi: Niemiec Rainer Maria Woelki (18 VIII 1956), Holender Willem J. Eijk (22 VI 1953) i inny Niemiec – Reinhard Marx (21 IX 1953). Najdłuższy staż w Kolegium Kardynalskim ma Brazylijczyk Paulo Evaristo Arns OFM (14 IX 1921), mianowany kardynałem 5 III 1973. 14 czerwca 80 lat ukończy Szwajcar, kard. Henri Schwery, a 26 lipca kard. James Francis Stafford z USA.