Znamy laureatów Nagrody im. ks. Tischnera

Ks. Tomasz Halik, Łukasz Lamża oraz Archidiecezjalny Zespół Domowej Opieki Paliatywnej z Warszawy zostali tegorocznymi laureatami Nagrody im. ks. Józefa Tischnera. Wręczenie wyróżnień odbędzie się 25 listopada w Nowohuckim Centrum Kultury w Krakowie.

Od 2001 roku w ramach konkursu wyróżniane są osoby zajmujące się myślą filozoficzną, publicystyką komentującą rzeczywistość polityczną oraz działalnością społeczną. Laureaci kontynuują myśl księdza Józefa Tischnera, który potrafił łączyć te odrębne światy.

W kategorii pisarstwa religijnego lub filozoficznego, stanowiącego kontynuację „myślenia według wartości” został wyróżniony ks. Tomas Halik za książkę „Czas pustych kościołów”, w której pokazuje, że czas pandemii zmusza do ponownego odkrywania chrześcijaństwa. Czeski kapłan, filozof, teolog i socjolog przestrzega w niej przed nowym faryzeizmem, który zastępuje wiarę ideologią, świadectwo teorią, pomoc pouczaniem, a miłosierdzie systemem nakazów i zakazów. jednocześnie nawołuje do przekraczania religijnych podziałów oraz do „globalizacji współczucia”.

Łukasz Lamża – filozof przyrody i popularyzator nauki – został nagrodzony za książkę „Światy równoległe. Czego uczą nas płaskoziemcy, homeopaci i różdżkarze”, w której skrupulatnie rozprawia się z teoriami pseudonaukowymi i spiskowymi. Wyróżnienie przyznano mu w kategorii publicystyki lub eseistyki na tematy społeczne, która uczy Polaków przyjmować „nieszczęsny dar wolności”.

Archidiecezjalny Zespół Domowej Opieki Paliatywnej z Warszawy nagrodzony został w kategorii inicjatyw duszpasterskich i społecznych współtworzących „polski kształt dialogu Kościoła i świata” za mądre prowadzenie chorych przez trudny proces udręczonego odchodzenia oraz za wspieranie ich rodzin i najbliższych. Jak podkreśla kapituła, warszawskie hospicjum domowe „uczy sztuki umierania i żegnania się z najbliższymi”.

Nagroda Znaku i Hestii im. ks. Józefa Tischnera przyznawana jest nieprzerwanie od 2001 roku wybitnym intelektualistom, publicystom i działaczom społecznym, którzy wcielają w życie wartości bliskie jej patronowi. Promuje sposób myślenia i postawy, łączące intelektualną rzetelność, odwagę i wrażliwość na drugiego człowieka. Stwarza niepowtarzalną okazję, żeby pokazać jedność myślenia według wartości i empatii, bliskość intelektualnego wysiłku i codziennego praktykowania dobra.

Za sprawą patrona zyskała rangę wyróżnienia szczególnego, bo doceniającego nie tylko intelektualne zasługi laureatów, ale także ich charakter i postawę wobec świata.